Tabela ogłoszeń

egzaminy z ostatniego roku: zerowy , pierwszy , drugi, trzeci,

wyniki egzaminow

Zasady zaliczania

Do zdobycia jest w sumie 100 punktów, w tym 50 punktów w ramach projektu oraz 50 punktów z egzaminu. Warunkiem z  koniecznym zaliczenia jest zdobycie w sumie co najmniej 10 punktów z egzaminu i co najmniej 10 punktów z projektu.
Egzamin polega na samodzielnym rozwiązaniu zadań; można na nim korzystać z własnych notatek i książek, natomiast nie wolno korzystać z urządzeń elektronicznych. Pod warunkiem spełnienia kryteriow opisanych wcześniej, ocena z przedmiotu jest wystawiana wg poniższej tabeli:

liczba punktów
0-50 51-60
61-70
71-80
81-90
91-100
ocena
2
3
3.5
4
4.5
5

Harmonogram przedmiotu

tydzień
tematyka
1 Informacje o przedmiocie, literatura, klasyfikacja metod ewolucyjnych. Zadanie minimalizacji funkcji celu. Pojęcie zbioru dopuszczalnego.
2
Optymalizacji funkcji wypukłej metodą bisekcji i złotego podziału. Dwufazowe metody optymalizacji funkcji celu. Gradient funkcji funkcji i metoda największego spadku. Hesjan funkcji, metody pseudonewtonowskie (zmiennej metryki). Próbkowanie z rozkładem jednostajnym - interpretacja jako metody optymalizacji fukcji. Rozkład zmiennej losowej opisującej próbkowanie jako reprezentacja przypuszczalnego położenia poszukiwanego minimum funkcji.
3 Rozkład próbkowania. Adaptacja rozkładu próbkowania na podstawie zdobytych informacji o wartościach funkcji celu w punktach dziedziny. Mieszanina rozkładów jako sposób na kształtowanie rozkładu próbkowania. Pierwszy algorytm ewolucyjny: reprodukcja proporcjonalna, mutacja gaussowska, generacyjne zastępowanie. Opis algorytmy ewolucyjnego za pomocą rozkładu próbkowania zdefiniowanego jako mieszanina rozkładów normalnych. Metoda odwrotniości dystrybuanty i metoda generacji mieszaniny rozkładów normalnych.
4 R jako środowisko analiz statystycznych. Symulacja funkcji nlm - realizacja metody największego spadku. Symulacja prostego algorytmu ewolucyjnego - rola zasięgu mutacji (standardowego odchylenia mutacji gaussowskiej), selekcji, liczności populacji
5 Przykład wykorzystania algorytmu ewolucyjnego do indukcji atrybutów w zadaniu adnotacji sekwencji DNA.
Dynamika rozkładu próbkowania i jej paradoksy: przemieszczenie maksimow wzgledem maksimow przystosowania, zamiana maksimow lokalnych i globalnych, "polykanie" maksimow o malej mierze zbioru przyciagania przez sasiadujace o wiekszej mierze. Operatory genetyczne dla binarnej reprezentacji Metody uwzgledniania ograniczen. Zewnetrzna i wewnetrzna funkcja kary. Uwzglednianie ograniczen przez algorytm naprawy. Ewolucja lamarkowska i darwinowska na przykladzie algorytmow naprawy.

Precyzja i odporność. Regula 1/5 sukcesów jako metoda adaptacji zasięgu mutacji. Samoczynna adaptacja zasięgu mutacji poprzez włączenie macierzy kowariancji do informacji genotypowej. Metoda CMA-ES w zarysie. Podstawy ewolucji różnicowej - mutacja różnicowa.
Analiza genealogii punktów w populacjach. Zbieżność algorytmu ewolucyjnego. Przewidywanie dynamiki zróżnicowania populacji na podstawie analizy genealogii.

Równoległe realizacje algorytmów ewolucyjnych. Model wyspowy i komórkowy.

Metody pokrewne - EDA, optymalizacja rojem cząstek.



Podsumowanie przedmiotu, prezentacja wyników projekŧów

Tematy projektów

Tematy sa podane na stronie dr. Biedrzyckiego

Warto poczytac...

O algorytmie CMA-ES można znaleźć wiele informacji na tej stronie

Jeśli chcecie Państwo pobawić się własną implementacją algorytmu ewolucyjnego, zachęcam do skorzystania ze środowiska EASEA. Środowisko to umożliwia równoległą symulację AE z użyciem kart graficznych do których istnieją sterowniki CUDA (przede wszystkim są to karty nVidia). Obecnie jestem w trakcie rozpoznawania możliwości EASEA i jak na razie zauważyłem znaczne przyspieszenie obliczeń dla licznych populacji (do 30 razy na karcie geforce 9500 GT)
Implementacja DMEA jest tutaj
Implementacja CEC2005 w R jest tutaj