Wybór reprezentacji zadania w postaci chromosomu oraz przekształcania chromosomów przez operatory genetyczne określa sposób przeszukiwania przestrzeni rozwiązań przez algorytm ewolucyjny. Na początku rozdziału sformułowane są pożądane cechy kodowania i operatorów genetycznych, których spełnienie ułatwia działanie algorytmu ewolucyjnego. Następuje po nich krytyczny przegląd najczęściej wykorzystywanych operatorów genetycznych dla chromosomów będących wektorami genów --- liczb rzeczywistych lub całkowitych. W dalszej części rozdziału omawiane są sposoby poprawy szybkości działania algorytmu ewolucyjnego poprzez regulację zasięgu operatorów genetycznych --- jego adaptację lub samoczynną adaptację. Na końcu poświęcamy uwagę dwóm szczegółowym zagadnieniom --- liczbie rodziców biorących udział w krzyżowaniu oraz problemom wynikającym z binarnego kodowania zadań rzeczywistoliczbowych.