Jarosław Arabas: o sobie



Krótki życiorys

Urodziłem się w Warszawie 19 lutego 1970 roku. Jestem absolwentem XIV Liceum Ogólnokształcącego im. St. Staszica (wówczas nosiło ono nazwę K. Gottwalda). W latach 1988-1993 studiowałem na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej, w Instytucie Informatyki. Od 1 kwietnia 1993 roku jestem pracownikiem Instytutu Systemów Elektronicznych. W 1996 roku obroniłem rozprawę doktorską Algorytmy ewolucyjne ze zmienną licznością populacji i zmiennym zasięgiem krzyżowania, której promotorem był prof. Jan J. Mulawka. W 2001 roku nakładem Wydawnictw Naukowo-Technicznych ukazała się moja książka Wykłady z algorytmów ewolucyjnych, wznowiona w roku 2004. 25 października 2003 roku zostałem szczęśliwym małżonkiem, a 10 grudnia 2004 roku równie szczęśliwym ojcem. W roku 2005 ukazała się moja monografia habilitacyjna pt. Metoda ewolucyjna jako narzędzie przeszukiwania przestrzeni Banacha, na podstawie której, po zdaniu kolokwium habilitacyjnego, Rada Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych nadała mi stopień doktora habilitowanego ze specjalnością informatyka. Od roku 2006 jestem kierownikiem Zespołu Zastosowań Sztucznej Inteligencji.


Zainteresowania naukowe i wdrożeniowe

Interesują mnie podstawy algorytmów ewolucyjnych, a zwłaszcza: nacisk selektywny, określanie właściwych operatorów genetycznych, kryterium zatrzymania i metody łączenia z algorytmami specjalizowanymi do zadania. Interesuję się również metodami szeroko pojętej sztucznej inteligencji, metodami optymalizacji globalnej, a ostatnio także metodami Monte Carlo w analizie ryzyka.

Zajmowałem się wdrażaniem (przede wszystkim w energetyce) sieci neuronowych do sterowania, od zbudowania modelu do wystrojenia regulatora. Pracowałem także nad narzędziami związanymi z deregulacją polskiej energetyki: są to narzędzia do prognozowania zapotrzebowań (modelowanych jako szeregi czasowe), do optymalnego rozdziału obciążeń, grafikowania, zarządzania ryzykiem i innych.